در جوامع امروزی روغن کرچک (Caster Oil) را به دلیل مزایای زیادی که دارد استفاده می کنند. این روغن به طور سنتی برای درمان بیماری های مختلف پوستی و عفونت ها، کاهش یبوست و افزایش سلامتی مو استفاده می شود. مطالعات اخیر نشان داده است که این محصول برای حمایت از سیستم ایمنی بدن و عامل ضد التهابی، ضد میکروبی و محرک لنفاوی کاربرد دارد.
تولید روغن کرچک
روغن کرچک از فشردن دانه های گیاه کاستور به دست می آید. این گیاه بسیار سمی و حاوی پروتئین و آلکالوئید ریسین است. بسیاری از منافع حاصل از استفاده آن به دلیل ترکیب شیمیایی آن می باشد. این روغن نوعی خاص از اسید چرب تری گلیسیرید است و تقریبا 90 درصد اسید چرب آن اسید ریسینولئیک است که یک اسید چرب امگا 9 غیر اشباع است. برای درست کردن این روغن، دانه را از روغن گیاه کاستور گرفته و آنها را می پزند. بعد، دانه را فشار داده تا روغن آزاد شود. با توجه به سمیت بالا، درست کردن آن در خانه اکیدا توصیه نمی شود.
کاربرد روغن کرچک
روغن کرچک را معمولا با دو روش متفاوت استفاده می کنند. آن را به طور مستقیم روی پوست زده و طبق دستور بسته بندی کاربرد دارد. همچنین آن را با سایر روغن ها مخلوط و از آن به عنوان یک داروی موضعی استفاده می کنند. استفاده موضعی این محصول در موارد زیر حائز اهمیت است.
- درمان آرتروز
- تقویت و رشد مو
- درمان آکنه
- مرطوب کننده پوست
- پاک کننده عمیق
- بهبود عملکرد ایمنی
- از بین بردن چین و چروک
- کاهش تورم و التهاب
- پشتیبانی از سیستم لنفاوی
- افزایش گردش خون
- درمان زخم ها
- کاهش درد های قاعدگی
همچنین به صورت خوراکی نیز این روغن کاربرد دارد. به این صورت که آن را به آب شیرین یا آب گرم اضافه کرده و یا به عنوان مکمل مصرف می کنند. استفاده خوراکی آن برای درمان یبوست، پاک کردن روده قبل از عمل جراحی و زایمان کاربرد دارد.
نکات ایمنی در مورد روغن کرچک
هنگام مصرف روغن کرچک، مهم است به میزان مصرف آن توجه شود. اگر بیش از مقدار مناسب مصرف کنید، می تواند منجر به مسمومیت بیش از حد و منجر به عواقب جدی تر شود. قبل از مصرف آن، مقداری از آن را روی پوست بمالید. به این شکل می توانید به شکل ضمنی تعیین کنید که آیا به آن حساسیت دارید یا خیر. مقدار کمی را روی ساعد ریخته و آن را 24 ساعت بگذارید. اگر هر گونه واکنشی داشته باشید، حتی اگر قرمزی یا خارش کوچک باشد، از آن استفاده نکنید. هنگامی که به طور موضعی استفاده می شود، ممکن است علائم زیر را بروز دهد:
- خارش
- التهاب پوست
- قرمزی شدید
- احساس سوزش
- تورم صورت و گلو
- تنفس دشوار
همچنین هنگامی که به صورت خوراکی از این محصول استفاده شود ممکن است علائم زیر بروز پیدا کند:
- گیجی
- گرفتگی شکمی
- اسهال
- حالت تهوع
- اختلال الکترولیتی
- فشار خون پایین
- جمع شدن خون در لگن
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.